nane olasım var

Haziran 17, 2013

O parmak var ya...

Gireceği yeri biliyor.

Heryer Taksim, Heryer Direniş.

ben nande bu da saat 22:21 Hiç yorum yok:
Bunu E-postayla GönderBlogThis!X'te paylaşFacebook'ta PaylaşPinterest'te Paylaş
Daha Yeni Kayıtlar Önceki Kayıtlar Ana Sayfa
Kaydol: Yorumlar (Atom)

KİMİN FESİ ?

Fotoğrafım
nande
naneolasimvar@gmail.com
Profilimin tamamını görüntüle

Per aspera ad astra

O DA NESİ ?

KADROLU ARŞİVCİ

  • ▼  2013 (7)
    • ►  Ağustos (1)
    • ▼  Haziran (1)
      • O parmak var ya...
    • ►  Nisan (2)
    • ►  Mart (1)
    • ►  Ocak (2)
  • ►  2012 (6)
    • ►  Kasım (2)
    • ►  Ekim (1)
    • ►  Mart (1)
    • ►  Şubat (1)
    • ►  Ocak (1)
  • ►  2011 (23)
    • ►  Aralık (2)
    • ►  Kasım (1)
    • ►  Ekim (2)
    • ►  Eylül (1)
    • ►  Temmuz (1)
    • ►  Haziran (1)
    • ►  Mayıs (1)
    • ►  Nisan (2)
    • ►  Mart (1)
    • ►  Şubat (5)
    • ►  Ocak (6)
  • ►  2010 (54)
    • ►  Aralık (2)
    • ►  Kasım (3)
    • ►  Ekim (4)
    • ►  Ağustos (4)
    • ►  Temmuz (7)
    • ►  Haziran (5)
    • ►  Mayıs (9)
    • ►  Nisan (3)
    • ►  Mart (5)
    • ►  Şubat (9)
    • ►  Ocak (3)

OT DEĞİL NANE HEPSİ:

ASABİYET DİZİ DİZİ

ASABİYET DİZİ DİZİ

---------

  • O parmak var ya...
    Gireceği yeri biliyor. Heryer Taksim, Heryer Direniş.
  • Durmak.
    Çok toplu acılar var. Şişman ve topluca çekilen acılardan bahsediyorum. Acıların hacmine ilişkin yeni fikirlerimiz, obez hislerimiz oldu;...
  • Zaman beni sırtından atmıştı.
    Çok uzun zaman önceydi. Çok uzun zamandır karanlıktı. Çok az şey alabildiğine aynıydı; zira ortamda çok az şey vardı. Ve bir süre sonra ısl...
  • Çünkü bazen böyle olurmuştu.
    Onu sevmem neredeyse sadece onunla ilgiliydi. Sevmenin öznesi ve sevmenin böylesi hiçbirşey değiştirmedi. Değiştirmesi gerekir miydi, belli...
  • Kaybımız büyük.
    Kahramanımız bir erkek... Yok yok, değil, bir kadın... Çünkü saçları uzun ve eflatuni bir ruj var dudağında. Camlar buğulu olduğundan renk...
  • Ah be Nazım...
    Ah be Nazım, alabildiğine zamansız gittin. Şükran bu sana ki, seninle zengin dilim, ama sen yokken hep biraz daha fakir. Sonra insanlığım...
  • Ne yazık ki sadıktı...
    Çok düşündüm üzerine. Hiç ara vermeden, mütemadiyen düşündüm. Üzerine düşündüğüm şey herneyse, aslında üstü yoktu. Üstsüzdü, sere serpeyd...
  • Hayati film şeridi.
    Suyun dibinde debelenirken hayatım bir film şeridi gibi gözlerimin önünden geçmedi. Oysa gözlerim açık ve anılan şerit görüş mesafesi dahili...
  • Ah, o zamanı, akciğerlerinden delebilseydik...
    Yıllar öncesinden bakınca, bir kaç kelime sonraki soruyu gereksiz bulmak ne kadar olağan: ne haldeyiz? Yıllar sonra sorunca; ne kadar çok s...
  • Fakr-u Zaruret.
    Zaruretten soruyorum: Özlemek hangisiyle saha samimi? a) Yokluk b) Varlık Saniye düşünmeden "a" şıkkını karalayan Dalmaçyalılar, ...
Basit teması. Tema resimleri Jason Morrow tarafından tasarlanmıştır. Blogger tarafından desteklenmektedir.